Whitsunday 11

Gisteravond bij het inchecken op de camping hebben we gelijk geboekt voor een dagje zeilen richting Whitsunday. Dit eiland is bekend om het bijna witte fijne zand, dat zoveel selenicum bevat, dat bijvoorbeeld het glas van de Hubble telescoop ervan gemaakt is. Het weer ziet er goed uit maar ik neem toch m'n regenjas en n dik wetshirt mee. De Camira (aboriginal voor "met de wind") kan 75 mensen mee maar door de weersverwachting zijn we nog niet met de helft. Na een paar rustige zeiluurtjes komen we aan bij de snorkelplek. Allemaal voorzien van een wetsuit en snorkelspullen stappen we over in een zodiac en van daaruit koprol achterover het water in. Het water is redelijk warm en er zijn vissen en koraal te zien. Als we het water worden uitgehaald is het koud en aan het regenen. We kruipen tegen elkaar aan in de zodiac om n beetje warm te blijven. Terug aan boord gaan we richting Whitsunday Beach. Gelukkig is het weer droog. Ik maak een strandwandeling en Kimberly gaat zwemmen en sluit aan bij een spelletje cricket. Na een uurtje van we weer aan boord waar een prima bbq lunch klaar staat. Gedurende de gehele tocht krijgen we koffie, thee, fruit, snacks, bier en wijn. Het regent weer maar dat maakt het erg gezellig in de kajuit: er wordt gekletst en we kaarten en een van de bemanningsleden komt met een spel. Met een stevige regenbui en veel wind gedurende de rest van de trip komen we weer terug in de haven van Airlie.